Գրականություն

Երվանդ Քոչար

Posted on Դկտ 5, 2017 in Գրականություն

       Իմ առաջին ծանոթությունը Երվանդ Քոչարի հետ եղել է, այսպես ասած, «հեռակա»: Պարզ պատճառով: Ես  Թբիլիսիի ակադեմիայի ուսանող էի և դեռ առիթ չէր եղել անձամբ ծանոթ լինելու: Բայց 1940 թվին Հեղափոխության թանգարանի պատվերով ես մի նկար էի նկարել («11-րդ բանակի մուտքը Երևան»), իսկ ընդունող ժյուրիի անդամ էր եղել Քոչարը, որը  հավանել էր...

Read More

Տխուր բան է հիշողությունը… բայց հրաշալիք է, չէ՞…01.09.1994

Posted on Դկտ 4, 2017 in Գրականություն

Տեր Աստված… այս ի՜նչ հրաշալիք է այս ռադիոթատրոն կոչեցյալը: Ձայնադարանից հանել են «Ծառերը մեռնում են կանգնած»… «կատակերգությունը» և հանճարեղագույն Օլգա Գուլազյանի ձայնն եմ կլանում… Տեր Աստված, ինչքան լավ է, որ մի խելոք ձայնագրել է, չէ՞որ կարող էին պարզապես չձայնագրել… և ես չէի տեղափոխվի անցած հրաշալի օրերը… և...

Read More

Դեբեդի ձորը… 16.08.1935

Posted on Դկտ 2, 2017 in Գրականություն

  Գնացինք ձորը… Դեբեդի ձորը: Ի՜նչ ահռելի բան էր, տո՛, և ինչ ձայն է հանում… Ժայռի ծայրից ներքև ես նայում, գլուխդ պտտվում է: Տեսնես` ինչ տեսարան կլինի գիշերը` լուսնի լույսով: «Ահռելի ձոր է, մի կտոր լուսին», և ինչպե՜ս չհուզվել էս բնությունով, ինչպե՜ս Թումանյանը պոետ չդառնար. ակամայից հուզվում ես: Ափսոս` հեռու էր, թե չէ կգնայի, մի բան...

Read More

«Իգդիր» գիրք

Posted on Նյմ 30, 2017 in Գրականություն

        14.11.1984 Շարունակում եմ «Իգդիրը»… Հաստանում է, ճյուղավորվում և վերջը չեմ տեսնում: Մարդուս առաջին թշնամին ինքն է… պե՞տք էր քեզ գրիչ վերցնել, երբ վրձինը այսքան ծանրացել է ձեռքիդ… 11.09.1985 Իգդիրը վերջացրի… ստացվեց մակվեցու ասածով` «պոեմանման բան», եթե… մի 3 անգամ արտագրեմ, մի բան կստացվի: Բայց դա նշանակում է...

Read More

Իմ հողի վրա անձրև չկար… 30.04.1984

Posted on Նյմ 30, 2017 in Գրականություն

Վաղը մայիս կլինի: Դեռ անձրևներ են, իսկական գարնանային՝ գոռգռոցով, կայծակով… իմ սիրած անձրևաձևը: Ինչքա՜ն եմ տկլորացել, կանգնել տակը… …Մի անգամ, երբ կռիվը նոր էր սկսվել, և մեզ հող էին տվել (հիմիկվա ժամացույցի գործարանի տեղը, որ ղռեր էին, քար ու քռա), մարգերը տնկելու ժամանակ մի ահավոր անձրև, սև ամպ հավաքվեց հենց այդ մեր հողի...

Read More

Սարդը… 27.11.1959

Posted on Նյմ 13, 2017 in Գրականություն

27.11.1959 Մի փոքրիկ սարդ կա արվեստանոցումս: Երբ նստում եմ գիշերները բազկաթոռին և գրում, դուրս է գալիս իր բնից, պտտվում շուրջս ու գնում իր զբաղմունքին… Տարօրինակ է, և չի վախենում հանկարծ տրորեմ: Առհասարակ, սարդերից ես չեմ զզվում, չնայած միլիոն պլակատ տեսանք 40 տարում, երբ ամեն զզվելի, արյունախում բան նմանեցրին խեղճին, այնինչ նա ավելի...

Read More