Սիրերգություն
ԵՍ ՔԵԶ ՍԻՐՈՒՄ ԵՄ ՏԱՐՕՐԻՆԱԿ ՍԻՐՈՎ Ես քեզ սիրում եմ տարօրինակ սիրով Եվ չեմ կարող բացատրել ոչ ոքի, Թե ինչու սերս, քեզանից գինով, Հաճախ փոխվում է զայրույթի: Թե ինչու հաճախ ուզում եմ թողնել, Հեռանալ քեզանից անվերադարձ… Իսկ հեռանալիս տանջվում է հոգիս. Թվում ես կորած հավիտյան, անդարձ… 1957 թ. *** ԷԼԻ ՍԻՐՏԸ ԿՐԱԿ ՇԻՆԱԾ ԱՅՐՈ՞ՒՄ Է ՆԱ ...
Read More«Մարդը» շարքից
«ԿԱՄԱՑ ՔՇԵՔ ՍԵԼԵՐԸ» Թե նայես կյանքին հեռվից, Դատարկ է՝ կասես տխուր, Էլ ինչո՞ւ են իրար անցել Մարդիկ այսպես իզուր: Թե քեզնից մնալու է մի բուռ Մոխիր կամ թե փոշի, Էլ ի՞նչ ես, ո՛վ մարդ, վռազում, Դե՛, սայլդ կամաց քշիր: Այս սայլը հեռվից է գալիս, Փոշոտ ու հոգնած են եզները, Կկանգնեցնեի նրան հավիտյան, Թե ես լինեի տերը: Իսկ դու շտապում ես, ո՜վ...
Read More«Երկիր հայրենի» շարքից
ԱԹՈՌԻ ԱՀԸ… Ի՞նչը վերջանա՝ Փառասիրության մոլո՞ւցքը մորեխ Մեծ գործիչների, որոնք, Կառչած իրենց աթոռներին զորեղ, Հոգու հետ միայն կլքեն գահը. Աթոռի ահը… Մի ոտքն անգամ իրենց աթոռի Չեն փոխի նրանք ծով արցունքների, Հեղեղ վշտերի, անթիվ որբերի ու Ազգերի հետ՝ քանակով փոքր, Բայց վաստակով մեծ: Քսու, բանսարկու իրենց մատներով Կմարեն...
Read More«Արարատին» շարքից
Օ՜, ՇԱ՜Տ ԵՍ ՍԻՐՈՒՆ Օ՜, շա՜տ ես սիրուն, Գեղեցիկ՝ անպարկեշտության չափ: Ես չեմ ասողը, Այդպես ասում է՝ ով տեսել է քեզ Վաղ առավոտին՝ արևածագին, Երբ շիկնում ես դու համբույրից նրա՝ Շողալով հազար անգին քարերի Ցոլք ու ցնորքով, հպարտ, ահարկու, Ինչպես Արամազդ, Արա Գեղեցիկ, Ինչպես Օլիմպոսի աստվածները ողջ, Ինչպես հրաշք ու սուրբ, Ինչպես...
Read More1971-1992թթ.
ԴՈՒ ՓՈՔՐԻԿ-ՓՈՔՐԻԿ ԱՍՏՂԻԿ ԵՍ… Դու փոքրիկ-փոքրիկ աստղիկ ես բարձրո՜ւմ անհասանելի, Անհուն երկնքում ցոլում ես, շողում անվերջանալի: Ոչ մի հողածին քեզ չի տեսնելու… Ինձ համար ես դու, Քիչ էլ սպասիր, Շողա, ցոլա,...
Read More1961-1970թթ.
ՍԵՎԵՐ ՀԱԳԱԾ ՄԻ ԿԻՆ ԱՆՑԱՎ Սևեր հագած մի կին անցավ Զարհուրելի վիշտ աչքերին Ու ձեռքերը երկինք պարզած Մի հին աղոթք պաղ շրթերին. – Մնաս անցավ,– ասավ, անցավ… Մնաց մոխիր` դեղի՜ն, դեղի՜ն… 1961 թ., Հրազդան *** ԻՆՉՈ՞Ւ, ԻՆՉՈ՞Ւ… Ինչո՞ւ, ինչո՞ւ այսքան անհամ կյանքը դարձավ, Այսքան նվազ, այսքան սակավ… Ի՞նչը կորավ, ի՞նչը սառավ, Երբ կա...
Read More