Հարությունյան Մ.Վ. – Հայրենական Մեծ պատերազմի թեման Էդուարդ Իսաբեկյանի ստեղծագործության մեջ – ամս., ՀՀԳԱԱ Լրաբեր հասարակական գիտությունների, հ. 2, 2015, էջ 42
Հայրենական Մեծ պատերազմի թեման Էդուարդ Իսաբեկյանի ստեղծագործության մեջ
Read MoreԴավիթ Հովհաննես — Թե ինչպես Հրաչյա Հովհաննիսյանը քիչ էր մնում դառնար Հրաչյա Ամազոն – թերթ, «Առավոտ», Ե., 18.12.2009
Հրաչյա Հովհաննիսյանն (աջից) ու Էդվարդ Իսաբեկյանը 50-ականներին Այս դեկտեմբերին լրացավ Հրաչյա Հովհաննիսյանի ծննդյան 90-ամյակը: Պատկառելի տարիք, բայց ստորեւ պատմությունները «ջահելական», երիտասարդ հոգու պատմություններ են, որովհետեւ, անգամ 77 տարեկանում, երբ կնքեց յուր մահկանացուն՝ առույգ էր, աշխույժ, լեցուն երիտասարդական եռանդով...
Read MoreԲադալյան Մ. — Զրոյց կեանքի, մարդկային ցաւ ու հոգսի եւ արուեստի մասին – ամս., «Խօսնակ», Պէյրութ, 02.03.2005, էջ 9
90 ամեակ Էդուարդ Իսաբէկեանի Զրոյց կեանքի, մարդկային ցաւ ու հոգսի, եւ արուեստի մասին Մելանիա Բադալեան Խ.Ծ. Սրտագինս կ’ողջունենք հայրենի բազմավաստակ արուեստագէտ-գեղանկարիչ եւ «Իգդիր» վէպի հեղինակ Էդ.Իսաբէկեանին ծննդեան 90-ամեակը, որ նշուեցաւ հայրենիքի մէջ անցեալ աշնան: Այս առիթով Մել.Բադալեանի կողմէ կատարուած հարցազրոյցը...
Read MoreԽմբագրական – «Պատասխան Հազկերտին» — ամս., «Խօսնակ», Պէյրութ, հ.1-2.2005, էջ
Խորագիրը սոյն գրութեան կը թելադրուի մեզի հայրենի մեծանուն գեղանկարիչ,- որ է՛ նաեւ նոյնքան տաղանդաւոր վիպագիր եւ օժտեալ բանաստեղծ,-90-ամեայ Էդուարդ Իսաբեկեանի համանուն պաստառէն, որ կը ներկայացնէ ճակատագրական այն պահը, երբ Վարդան եւ հայոց աւագանին կը պատրաստէին Յազկերտին ուղղելի միահամուռ պատասխանը հայ ժողովրդին: «Պատասխան...
Read MoreԹորանյան Թ. — Անմար կարօտի տարեգիրը — ամս., «Գարուն», Ե., հ.1, 1995
Մեր պատմութեամբ եւ ներկայով սնած գեղանկարիչ Էդուարդ Իսաբեկեանը, պաստառի բերած է պատմական ու ժամանակակից դէպքերն ու դէմքերը: Երբեք զարմանալի չէ, որ արուեստագէտ մը ձգտի վառ պահել իր ժողովուրդին յիշողութիւնը: Ահա թէ ինչո՛ւ, «Իգդիր» վէպը մեհենագրած է Էդուարդ Իսաբեկեանը: Կը յիշեմ, ուրեմն, կ’ապրիմ ու կ’ապրեցնեմ: Ահա սկզբունք մը, որ...
Read MoreՇեկոյան Ա. – Իգդիր — թերթ, «Հայրենիքի ձայն», Ե., 16.08.1989
Ես ութ տարեկան էի, երբ Օսան տատս առաջին անգամ ինձ տարավ Մարգարա՝ Իգդիրը տեսնելու: Իր Սոնիչկա քրոջ որդի Լևոնի մեքենայով մենք առավոտ շուտ ճանապարհ ընկանք: Լևոնն էր, տատս էր, տատիս ավագ քույր Սոնիչկան էր և կրտսերը՝ Լուսինե և ես: Ավագը Սոնիչկան էր, ճիշտ է, բայց տատս էր ուխտագնացության ղեկավարը: Ես չգիտեի ուր ենք գնում, բայց մեքենայով...
Read More