Իմպրեսիոնիզմ. Նկարիչ հայեր
Նշանավոր հայ նկարիչ Էդուարդ Իսաբեկյանը (1914-2007) ստեղծագործական երկարատև ու բեղուն կյանք է ապրել: Իսաբեկյանը համարվում է հայ կերպարվեստում թեմատիկ կոմպոզիցիայի բացառիկ վարպետն ու հիմնադիրը:
Ավարտել է Թբիլիսիի գեղարվեստի ակադեմիան: Իսաբեկյանը հեղինակ է բազում մենումենտալ ստեղծագործությունների, որոնք իրենց արժանի տեղն են գտել հետխորհրդային երկրների խոշորագույն թանգարաններում:
Արվեստի կատարյալ գործ դիտելիս ամենաերջանիկ պահը լինում է այն, երբ նա քեզ մոռանալ է տալիս ամեն ինչ` ժամանակ, տարածություն, նյութ, թեմա, և դու տեսնում ես ու հիանում, ըմբոշխնում կերտվածքի ձևերի գեղեցկությունը, առանց որի չի կարող լինել արվեստի ճշմարիտ ստեղծագործություն…:Էդուարդ Իսաբեկյան
Նկարչի գեղարվեստական հայացքները և էսթետիկան հիմնված են դասականության ու ռոմանտիզմի վրա լայն առումով: Գեղանկարչության վերջին բարձրագույն նվաճումը համարում է իմպրեսիանիզմը` գույնի զարմանալի գյուտերով ու ճշմարտացիությամբ… Նա նաև բացառիկ կոմպոզիտոր է, դասական կոմպոզիցիայի գաղտնիքների փայլուն գիտակ, որոնք կիրառում է իր կտավներում:
Վիգեն Ղազարյան
Արվեստանոցում. 1981, կտավ, յուղաներկ, 74.7×63.7, ընտանիքի հավաքածու
Մայիսյան օր. 1993, կտավ, յուղաներկ, 100×80, ընտանիքի հավաքածու
Գիշերային Աշտարակ. 1976, կտավ, յուղաներկ, 100×80, ընտանիքի հավաքածու
Վարդեր. 1944, կտավ, յուղաներկ, 43×50, մասնավոր հավաքածու
Աշտարակի այգիներում. 1974, կտավ, յուղաներկ, 80×100, ընտանիքի հավաքածու
Ջրանցքի մոտ. 1969, կտավ, յուղաներկ, 70×50, ընտանիքի հավաքածու
Աղջկա դիմանկար. 1961, կտավ, յուղաներկ, 52×59, ընտանիքի հավաքածու
Տոնական օր. 1981, կտավ, ստվարաթուղթ, յուղաներկ, 50×70, Հայաստանի ազգային պատկերասրահ