Սանթրյան Վ. – Էդուարդ Իսաբեկյանը և նրա աշակերտները – թերթ, «Հայաստանի Հանրապետություն», Ե., 04.11.2015

Posted on Նյմ 14, 2015 in Uncategorized

       Հայ նկարիչների տարբեր սերունդների ավելի քան երկու տասնյակ ներկայացուցիչներ, ովքեր աշակերտել են մեծանուն հայ նկարիչ Էդուարդ Իսաբեկյանին կամ իրենց համարում են նրա աշակերտներից, կտավներ էին բերել նրա անունը կրող պատկերասրահ, որտեղ երեկ բացվեց «Էդուարդ Իսաբեկյանը եւ նրա աշակերտները» գեղանկարչական աշխատանքների երկրորդ ցուցահանդեսը։ (Առաջինը բացվել էր այս տարվա անցած մայիս ամսին եւ լայն արձագանք գտել կերպարվեստի երկրպագուների շրջանում)։
Կատարելով ցուցահանդեսի բացումը, նկարչի որդին՝ Երեւանի գեղարվեստի ակադեմիայի ռեկտոր Արամ Իսաբեկյանը ասաց, որ իր ցանկությունը եղել է այն, որ «Էդուարդ Իսաբեկյան պատկերասրահը» կենդանի օրգանիզմ դառնա մայրաքաղաքի մշակութային կյանքում, այնտեղ անցկացվեն զանազան արարողություններ, հանդիպումներ, զրույցներ, քննարկումներ։ Առաջին փորձն արդեն, որ նախաձեռնել էր պատկերասրահի տնօրեն Իրինա Իսաբեկյանը, «Իսաբեկյանն ու նրա աշակերտները» առաջին ցուցահանդեսը հաջողություն ունեցավ։
      «Էդուարդ Իսաբեկյանը ակադեմիայի ստեղծման առաջին օրվանից (այն սկզբում ինստիտուտ էր կոչվում) մինչեւ իր կյանքի վերջը, մինչեւ տեսողությունը կորցնելը, անգամ դրանից հետո էլ ներկա է եղել ակադեմիայի կյանքին։ Եվ թվով ամենաշատ ուսանողներ նա է ունեցել՝ ուսուցողական աշխատանքին զուգակցելով ստեղծագործական կյանքը, մասնակից դառնալով ե՛ւ մշակութային, ե՛ւ ոչ մշակութային իրողություններին։ Նա իսկապես լավ դասախոս էր. ամենամեծ առավելությունը, որ նա ուներ, այն էր, որ ուսանողի մոտ բացահայտում էր նրա ինքնությունը, այլ ոչ թե… սարքում իր նմանակը։ Ինքը ոչ թե պարզապես դասախոս էր, այլ նաեւ ինքն իրեն չէր պատկերացնում իր ուսանողներից կտրված. մշտապես շփումների մեջ էր, զրույցների մեջ՝ նաեւ դասից դուրս, թեկուզ մեկ գավաթ գինու շուրջ։ Այդպես էլ մինչեւ կյանքի վերջը իրենից շատ–շատ երիտասարդ նկարիչների հետ ընկերություն էր անում։ Այս ցուցահանդեսում դուք կտեսնեք անուններ, ովքեր աճել, իր կողքին նշանավոր նկարիչներ են դարձել, ովքեր, ավաղ, այսօր արդեն չկան. Վաղինակ Ասլանյան, Ալեքսանդր Գրիգորյան եւ ուրիշներ»։
      Հայաստանի նկարիչների միության նախագահ Կարեն Աղամյանը նկատեց, որ շենքը, որը վաղուց է կառուցվել, բայց դեռ Իսաբեկյանի պատկերասրահ չէր, մեռյալ վիճակում էր. «Նրանում կյանք չկար, հոգի չկար, չկար այն, ինչ որ այսօր ես տեսնում եմ։ Փառք Աստծո, որ ունեցել ենք այսպիսի մեծ արվեստագետ, ինչպիսին Իսաբեկյանն է, եւ Երեւանի կենտրոնում կամաց–կամաց սկսում է կայանալ այս օջախը։ Այս օջախը վերածնունդ ապրեց իր գործերով, իր սերնդի ներկայացուցիչների գործերով»։
      Կ. Աղամյանը ասաց, որ որպես նկարիչ ինքը Իսաբեկյանի աշակերտը չի եղել, սակայն շատ բան է նրանից սովորել։ Նա առաջին հերթին ի նկատի ուներ նկարչի կոմպոզիցիան, կտավների կառուցվածքը, ինչպիսի վարպետություն ինքը չի տեսել այլ հեղինակների մոտ։ Ապա՝ թեմատիկայի ընդգրկումը՝ գործերի ազգային արմատները եւ հայրենասիրական թափը։ «Այս երկուսի համար ես շնորհակալ եմ Էդուարդ Իսաբեկյանին»,–ասաց նա։
Թանգարանի տնօրենը ներկաներին տեղյակ պահեց, որ նոյեմբերի 8—ը Իսաբեկյանի ծննդյան օրն է, եւ բոլորին հրավիրեց երկրորդ հարկ՝ մեկ գավաթ գինով շնորհավորելու նկարչի ծննդյան տարեդարձը։

http://www.hhpress.am/?sub=hodv&hodv=20151104_5&flag=am

Leave a Reply

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով