Հայկական համառոտ հանրագիտարան – հ.2, Եր., էջ 370-371, 1995

        Իսաբեկյան Էդուարդ Հմայակի (ծ.8 (21).11.1914, Իգդիր), նկարիչ: ՀՀ ժող.նկարիչ (1963): Ավարտել է Երևանի գեղ.արդ.տեխնիկումը (1931): Թբիլիսիի գեղ.ակադ (1941, աշակերտել է Ու.Ջափարիձեին և Ս. Քոբուլաձեին): 1945-ից դասավանդում է ԵԳԹԻ-ում (1963-ից՝ պրոֆ.): 1967-1986-ին՝ ՀԱՊ տնօրեն: ԽՍՀՄ հայրենական պատերազմի տարիներին ստեղծել է ժողովրդի հերոսական և հայ ժողովրդի ազգ-ազատագր. պայքարը պատկերող կտավներ («Մարտ քաղաքի համար», 1942, «Դավիթ Բեկ», 1945, «Տանյա», 1946): Ի-ի թենատիկ կոմպոզիցիոն աշխատանքներն աչքի են ընկնում մոնումենտալ արտահայտչականությամբ, դինամիկ հորինվածքով, քաղաքաց. հնչողությամբ («Հաղպատի գյուղացիների ապստամբությունը 1903-ին», 1957, «Պատասխան Հազկերտին», 1960): Նկարչի ստեղծած դիմանկարները հայ դիմանկարչության նվաճումներից են («Մոր դիմանկարը», 1944, «Ակսել Բակունց», 1956): Ի-ի բնապատկերների թեմատիկ առանցքն է կազմում Հայաստանի բնության, հնադարյան բերդերի ու տաճարների էպիկ. նկարագիրը («Տաթևի ձորում», 1959, «Խնձորեսկ», 1962): Դրամատիկ լարվածությամբ են բնորոշվում «Արտավազդի մահը» (1966), «Արտավազդ և Կլեոպատրա» (1981) ր այդ շարքի մյուս երկերը: Նկարազարդել է Դ.Դեմիրճյանի «Վարդանանք» (1952) և Ս.Խանզադյանի «Մխիթար Սպարապետ» (1963) վեպերը: Անհատ. ցուցահանդեսներ է ունեցել Երևանում (1985) և Մոսկվայում (1988): «Ավարայրի ճակատամարտը», «Հարսանյաց երթ», «Առավոտ», «Անհանգիստ ձիեր», «Արաքսի ափին», «Ձիեր ջրվեժի մոտ», «Կիրճում» (1982-84) աշխատանքների համար 1985-ին արժանացել է ՀՀ պետ. մրց-ի: Հեղինակ է «Իգդիր» վեպի: