14.02.1990 Չորեքշաբթի: Ամասիան եկավ, բայց չվերջացրի: Դեռ գործ կա վրան, «գործ կա» և ոչ «գեղանկարչական խնդիր»: Պորտրետ եմ անում` մի «խնդիր» հետապնդելով, որ Ամասիայի տղաները, տղաների տղաները հիշելու բան ունենան, հիշեն իրենց հորը, պապին, որ արդեն 90 տարեկան է և տա Աստված, որ դարը ապրի և հավանական է, որ այդպես է լինելու, քանի որ ամեն ինչը տեղն է, առողջ, զվարթ, վիճելու պատրաստ, մի խոսքով` Իգդիրի երկարակյացներից է:
Շաբաթ: Ամասիայի պորտրետը համարյա վերջացրի: Ամենայն նմանությամբ և բարեխղճությամբ: