Եթե հին Գյումրին իրավացիորեն հպարտանում էր իր ճարտար արհեստավորներով, կամուրջ կապողներով և աղբյուրներ կառուցողներով, ապա նոր Լենինականը կարող է պարծենալ իր տված բազմաթիվ նկարիչներով: Եվ իսկապես, Լենինականից դուրս են եկել անվանի շատ նկարիչներ, որոնք իրենց ավանդն են ներդրել սովետահայ կերպարվեստի զարգացման գործում: Երիտասարդ կադրերի պատրաստման ուղղությամբ շնորհակալ աշխատանք է կատարում Լենինականի Ս.Դ.Մերկուրովի անվան նկարչական դպրոցը, որտեղ ուսուցումը դրված է լավ հիմքերի վրա:
Այսօր, Լենինականի արվեստասեր հասարակությունը, դիտելով տասնօրյակի ցուցահանդեսը, որը մեծ հաջողությամբ ցուցադրվել է Մոկվայում և Ռիգայում, գոհունակությամբ կհամոզվի, որ ցուցահանդեսի հաջողությունների մեջ բաժին ունեն նաև իր հայրենակիցները:
Պետք է ողջունել Հայկական ՍՍՌ Կուլտուրայի մինիստրության այս խրախուսելի նախաձեռնությունը և այն դարձնել տրադիցիա:
Որպես նկարիչ, անսահման գոհ եմ, որ իմ համեստ գործերը կարժանանան Լենինականի արվեստասեր հասարակության ուշադրությանը:
Իսաբեկյան Է. – Դարձնել տրադիցիա – թերթ, «Բանվոր», Ե., հ.103, 26.05.1957
Posted on Սպտ 25, 2015 in Uncategorized