ՀՀ ժողովրդական նկարիչ, 90-ամյա Էդուարդ Իսաբեկյանի կյանքում անհատական ցուցահանդեսներ հաճախ չեն եղել, իր խոսքերով՝ մեկ ձեռքի մատներն էլ շատ են դրանք թվելու համար: Բայց ոչ այն պատճառով, որ վաստակաշատ վարպետը ցուցադրելու բան չի ունեցել, այլ պարզապես ավելորդ ցուցամոլություն է համարել դրանք: Իսկ ինքը երբևէ նման հավակնություններ չի ունեցել և միայն երբեմն, երբ արվեստասեր հասարակությունը նրան ճանաչելու պահանջ է զգացել, մեկտեղել է իր գործերը և աշխարհի որևէ անկյունում ներկայացրել: Իր ստեղծածն ինքը չի փորձում արժեվորել, անգամ գլուխգործոց կոչվածը անընդունելի հասկացություն է իր համար: Ինչպես բազմազավակ մայրը չի կարող զգացմունքները զավակներին բաշխել ավել կամ պակաս չափով, այնպես էլ Էդ.Իսաբեկյանը դժվարանում է առանձնացնել իր ստեղծագործություններից որևէ մեկը: Վարպետի փոխարեն՝ ուրիշներն են գնահատում ու արժեվորում նրա վաստակը, ժառանգությունը: Իրենը ստեղծելն է, մերը՝ դրանցով հիանալը: Իսկ նկարչի 90-ամյա հոբելյանի առթիվ երեկ նկարիչների միության ցուցասրահում բացված նրա ստեղծագործությունների անհատական ցուցահանդեսի այցելուների թիվն արդեն իսկ խոսուն էր: Նրան շնորհավորելու էին եկել իշխանավորներ, հոգևորականներ, արվեստագետներ և պարզապես հայ մարդիկ, որոնք կյանքի երբեմն անուրախ օրերի հորձանուտում պայծառ գույների և անաղարտ զգացմունքների քաղց ունեին:
Ծովինար․ 1982, կտավ, յուղաներկ, 140․5 x 150
Ջերմ խոսքեր ասաց ՀՀ վարչապետ Անդրանիկ Մարգարյանը: «Մենք այսօր ներկա ենք մեր ազգային արժեքների ստեղծողներից մեկի՝ պրն.Իսաբեկյանի հոբելյանին, որն 90 տարեկան լինելով՝ պահպանել է իր երիտասարդությունն ու առույգությունը»,-ասաց նա:
Եկել էին ոչ միայն շնորհավորելու հոբելյանին և շնորհակալություն հայտնելու իրենց պարգևած տոնի առթիվ, այլև ջերմանալու նրա ստեղծագործություններից ճառագող լույսից, արտահայտելու իրենց հույզերը՝ ներդաշնակ պահի տրամադրությանն Վարպետի տաղանդի ուժգնությանը:
«Դուք երբեք տուրք չեք տալիս խրթինությանը, խճողումներին և ոչ էլ հակվում եք դեպի պարզունակությունը: Ձեր արվեստի հաղթանակի գաղտնիքը Ձեր տաղանդն է ու անկեղծությունը»: Այդպես է գնահատում Էդուարդ Իսաբեկյան նկարչին Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Ամենայն հայոց կաթողիկոս Գարեգին Բ-ն՝ շնորհավորանքի ուղերձում:
Բարձր գնահատելով նկարչի ավանդը հայ արվեստի և մշակույթի զարգացման գործում՝ Երևանի քաղաքապետարանի որոշմամբ առանձին մշտական ցուցասրահ կհատկացվի Էդ.Իսաբեկյանի ստեղծագործությունները ներկայացնելու համար. դա էլ քաղաքապետարանի նվերը՝ մեծ նկարչին:
ԵՊՀ համալսարանի ռեկտոր Ռադիկ Մարտիրոսյանը համալսարանի Ոսկե մեդալը հանձնեց սիրելի Վարպետին:
Իսկ Իսաբեկյան նկարիչը շատ բան ուներ ասելու իրեն շնորհավորելու եկած հասարակությանը: Այն ամենին, ինչ ինքը տասնյակ տարիների ընթացքում ասել էր արդեն վրձնի և ներկերի միջոցով, միայն մեկ բան ավելացրեց. «Ես սիրում եմ, որ հայ եմ: Ես չէի ուզի ուրիշ ոչ մի ազգի պատկանել: Աստված չանի՝ ուրիշ ազգից լինեի…Ախր լավ ժողովուրդ է հայը: Մի քիչ վատ է ապրում, բայց կարող է լավ ապրել, եթե իրեն չխանգարեն: Որովհետև հայ ժողովուրդը անհավատ աշխատելու ձև գիտի: Եկեք չխանգարենք, որ հայ ժողովուրդը լավ ապրի»:
Բարձրարժեք ժառանգություն ստեղծած նկարիչն այսօր ափսոսում է միայն, որ բնանկարները քիչ է ստեղծել: Հայաստանի բնությունն էլ դրա հնարավորությունը լի ու լի տվել էր: «Միշտ մտածում էի, որ կնկարեմ էլի: Բայց մեկ էլ մի օր տեսա, որ էլ արդեն չեմ տեսնում ոչինչ: Որ լույս իջնի աչքերիս՝ մենակ պեյզաժ եմ նկարելու»,-փափագում է Էդվարդ Իսաբեկյանը:
Անուշ Սամվելյան
«Հայաստանի Հանրապետություն» 09.11.2004