Պարգևներ Էդվարդ Իսաբեկյանին
Երեկվա հոբելյանական հանդիսությունը՝ նվիրված ՀՀ ժողովրդական նկարիչ Էդվարդ Իսաբեկյանին, վերստին հիշեցրեց մեծություններին ամենից բնորոշ մի հատկանիշի մասին՝ ի վերուստ տրվածը ոչ ճչում է, ոչ ցուցադրվում, լույսի ճառագայթի պես է՝ ամենքին տեսանելի, մատչելի. մի անբացատրելի բարություն, որ ամենախստակյաց ու ամենակտրուկ արտահայտություններում անգամ արտակարգ առինքնող է: Այդպիսին երեկ Էդվարդ Իսաբեկյանն էր՝ իր անակնկալ խոսքով, կտրուկ ընդհատումներով, շատ ինքնատիպ՝ ինքն իրեն անդավաճան: Վարպետի ծննդյան 90-ամյակին նվիրված հանդիսությունն ըստ պատշաճի կատարվեց Թեքեյան կենտրոնում՝ կազմակերպությամբ Թեքեյան մշակութային միության և Հայաստանի նկարիչների միության:
Վարպետին շնորհեցին շքանշաններ, ջերմ ուղերձներ եղան.ԹՄՄ վարչության նախագահ Ռուբեն Միրզախանյանը Էդ. Իսաբեկյանին շնորհեց միության բարձրագույն պարգևը՝ «Ադամանդակուռ Արարատ» մեդալը, թվով իններորդը, որ տվել է մշակույթի ասպարեզում հայ լավագույն գործիչներին, ընդ որում առաջինը՝ իբրև նկարիչ շնորհվեց Էդ. Իսաբեկյանին: Վարպետն արժանացավ նաև ԿԳ նախարարության բարձրագույն պարգևին՝ «Ոսկե մեդալին»:
Վարպետին ուղերձներ հղվեցին մշակույթի նախարարության, նկարիչների, գրողների, ժուռնալիստների, կինեմատոգրաֆների միությունների, ազգային պատկերասրահի, Երևանի քաղաքապետ Երվանդ Զախարյանի կողմից:
Նկարիչների միության նախագահ Կարեն Աղամյանը ներկայացրեց Իսաբեկյանի անցած կյանքն ու ստեղծագործական ընդհանուր բնութագիրը: Ազդեցիկության աստիճան անկեղծ, խորապես ապրված զրույց բացեց Ալեքսան Կիրակոսյանն իր հին բարեկամի, ընկերոջ հետ:
Ներկա էին Իսաբեկյան-մարդուն և արվեստագետին գնահատողներն ու իր վաղեմի երկրպագուները, բարեկամները, հին ու նոր պաշտոնական այրեր՝ Ֆադեյ Սարգսյանը, Կառլեն Դալլաքյանը, ՌԴ դեսպան Դրյուկովը և ուրիշներ:
Հանդիսությունը ջերմ էր.Վարպետը հուզված էր, նկատելիորեն ազդված:
Մ.Բ.
«Ազգ», 06.11.2004